Doświadczanie problemów natury emocjonalnej lub psychicznej przez jednego z członków rodziny, wpływa na pozostałych członków rodziny wywołując u nich ból lub cierpienie.

 

Przykładem opisywanej sytuacji może być choroba psychiczna (np. depresja, schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, stany lękowo – depresyjne itp.), uzależnienie od środków psychoaktywnych (narkotyków, alkoholu, dopalaczy) lub hazardu, zaburzenie osobowości (np. osobowość narcystyczna, osobowość socjopatyczna, schizoidalna itp.), nieradzenie sobie ze złością, stresem, przejawianie nadmiernego niepokoju lub zatroskania występujące u jednego lub kilku członków rodziny.

​

Innym obszarem zakresu problemów rodzinnych są konflikty między rodzicami lub między rodzicami a dziećmi.

​

Często pogorszenie relacji między rodzicami lub temat rozwodu, negatywnie wpływa na dzieci, które mogę przejawiać trudności wychowawcze lub emocjonalne np. stany niepokoju, lęku, smutku, przygnębienia. Czasami dzieci swą frustrację zaczynają przejawiać intensywną złością lub agresją względem rówieśników lub dorosłych.

 

Bywa również tak, iż w sytuacjach występowania problemów między rodzicami, u dzieci pojawiają się dolegliwości somatyczne – bóle różnych części ciała, wymioty, moczenie się. Również zmiana zachowania dziecka – gdy dziecko staje się skryte, małomówne, wycofane, przejawia utratę zainteresowań, brak motywacji, powinna być sygnałem dla rodziców do pojęcia odpowiednich interwencji.